„Zaduszkowe płomyki”.
Listopad to miesiąc szczególny i to pod każdym względem. Wielu z nas kojarzy się przede wszystkim z uroczystością Wszystkich Świętych. To czas zadumy i wspomnień. Myślimy o życiu i jego przemijaniu. „Zaduszkowe płomyki”, które przygotowali uczniowie naszej szkoły, przeniosły wszystkich w klimat pierwszolistopadowy. Wiersze poetów: angielskich, niemieckich oraz hiszpańskich przedstawione podczas inscenizacji odnosiły się do tematyki przemijania, sensu życia, tęsknoty za naszymi bliskimi, którzy odeszli na zawsze. Nie zapomniano również o wielkich, polskich bohaterach, tych bezimiennych, którzy poświęcili swoje życie na rzecz ojczyzny. Mottem przedstawienia były słowa Jana Twardowskiego: „Śpieszmy się kochać ludzi, bo tak szybko odchodzą”.